παθιάζω

[πάθος]

1. προκαλώ σε κάποιον έντονο ενδιαφέρον, πάθος για κάτι («προσπαθεί να τήν παθιάσει από μικρή με τον χορό»)

2. (το ενεργ. και το μέσ.) παθιάζομαι

α) υποφέρω από οργανική ή ψυχική ασθένεια («επάθιασε από τα βάσανα και τις πίκρες».)

β) κατέχομαι από υπερβολικό ενδιαφέρον για κάποιον ή για κάτι

3. (η μτχ. παθ. παρακμ.) παθιασμένος, -η, -ο

α) φανατισμένος, εμπαθής («είναι παθιασμένος με τα πολιτικά»)

β) ταλαιπωρημένος, κακοτυχισμένος

γ) αυτός που πάσχει από σοβαρό, χρόνιο νόσημα.